گاهی اوقات بچههای کوچک نمیخواهند کاری را که از آنها خواسته میشود را انجام دهند. والدین گاهی در این شرایط صبر خود را از دست میدهند و ممکن است عصبانی شوند. حتی اگر این رفتار کوتاه باشد برای کودکان بسیار آسیبزاست. بنابراین مهم است که بفهمیم چرا گاهی کودک حرف گوش نکن میشود و شما به عنوان والدین برای جلوگیری از گریه و ناراحتی او چه کاری میتوانید انجام دهید.
سطح رشد کودک را بشناسید
والدین گاهی از رفتار فرزندان خود عصبانی میشوند زیرا سطح رشد کودک را اشتباه ارزیابی میکنند. به عنوان مثال، تعداد بسیار کمی از آنها میدانند که کودکان به طور متوسط در سن چهار سالگی به نقطه عطف تغییر دیدگاه میرسند. تنها در این صورت است که میتوانند خود را در دنیای عاطفی والدین قرار دهند. دانیل گراف، نویسنده کتاب پرفروش «تحت تعقیبترین کودک تمام دوران مرا دیوانه میکند» میگوید: «این بدان معناست که کودک حتی نمیتواند قبل از آن بفهمد که رفتار خاصی از سوی او باعث عصبانیت پدرش شده است.»
اول از همه، والدین باید توجه داشته باشند که کودک حرف گوش نکن نمیخواهد عمداً با انجام ندادن خواستههای والدین، آنها را آزار دهد. دلایل رفتار آنها میتوانند بسیار متفاوت باشند.
کودکان برای خودمختاری تلاش میکنند
یکی از دلایل رفتارهای کودک حرف گوش نکن، تلاش شدید برای خودمختاری است که در ذات تمام انسانها وجود دارد. این موضوع بسیار مهم است زیرا در غیر این صورت آنها نمیتوانند خود را از والدین جدا کنند و یاد بگیرند که خودشان برای مسائل مختلف تصمیم بگیرند.
این همچنین به این معنی است که کودکان میخواهند تجربیات خاصی را خودشان کسب کنند. آنها باید یاد بگیرند که چگونه راه خود را طی کنند. گراف میگوید: «این موضوع برای رشد مغز بسیار مهم است، زیرا ارتباطات عصبی از طریق رویکردهای مختلف شکل میگیرند.»
“کودکان از طریق آزمون و خطای مداوم یاد میگیرند. ما بزرگسالان اغلب الگوهای فکری و رفتاری کاملاً ثابتشدهای داریم، به همین دلیل است که جستجوی پاسخ برای سوالات بنیادی، برای ما خستهکننده به نظر میرسند.”
گراف اضافه میکند: ” کودک حرف گوش نکن که مثلاً صد بار قاشق را از روی میز پرت میکند، نمیخواهد ما را اذیت کند! فقط در حال حاضر فوق العاده به اصول جاذبه علاقه دارد. آیا قاشق همیشه با همان سرعت پرواز میکند؟ همیشه؟ در همین راستا؟ آیا برای 200مین بار به جای پایین رفتن بالا میرود؟ ما پاسخ ها را میدانیم اما فرزند ما میخواهد خودش آنها را پیدا کند. گوش دادن مداوم به “این کار را نکن!” بیش از اندازه دشوار است.
والدین باید با کودک حرف گوش نکن ارتباط برقرار کنند
دلیل دیگر اینکه کودک نمیشنود را میتوان در ارتباط والدین یافت. ساشا اشمیت میگوید: “بعضی اوقات بچهها گوش نمیدهند، زیرا والدین به وضوح آنچه را که میخواهند نمیگویند. آنها به جای اینکه آنچه را که میخواهند بگویند، اغلب به فرزندان خود آنچه را که نمیخواهند گوشزد میکنند. این مشکل با کودکان کوچکتر بیشتر به چشم میآید. گراف توضیح میدهد: «مغز کودک کلمات را فیلتر میکند و اینگونه است که سوء تفاهمها به سرعت ایجاد می شوند»
بنابراین کودکان «فرار نکن!» را «فرار کن!» میدانند، بنابراین، در مرحله خودمختاری، اغلب کودکان برعکس آنچه ما میگوییم عمل میکنند و پس از عصبانیت گیج میشوند»
گراف به والدین توصیه می کند که نگرانی های خود را به شیوهای مثبت بیان کنند. به جای اینکه به کودک بگویید چه کاری نباید انجام دهد (طناب را نکش) از او بخواهید (طناب را رها کن).