بازی‌کردن با پازل ممنوع اعلام شد!
فکر می‌کردم هیچ‌وقت هیچ‌چیز جز بازی‌های کامپیوتری برایم اهمیت نداشته باشند، تااین‌که بابا از روی روزنامه خواند:
بازی کردن با پازل ممنوع اعلام شد!
حالا تمام وجودم دارد فریاد می‌زند: پاااازل!
همه‌جا دارند از مزایای پازل حرف می‌زنند. خاله‌ها با ناراحتی می‌گویند: «به چه حقی پازل را ممنوع کردند؟ چیزِ به این مهمی را؟»
مادرم می‌گوید: «پازل حل‌کردن توی سن کم، یعنی آمادگی پیدا‌کردن برای حل چالش‌های بزرگتر در بزرگسالی.»
هم‌کلاسی‌ها در گروه مدرسه، این متن را فرستادند:
مزایای بازی با پازل:
- هماهنگی بین چشم و دست را زیاد می‌کند.
- حافظه را تقویت می‌کند.
- هم‌زمان هردو نیمکرۀ مغز فعال می‌شود.
- اعتمادبه‌نفس را افزایش می‌دهد.
- تفریحِ آدم‌های باهوش است.
- سرعتِ فراموشکارشدن را کاهش می‌دهد.
- خلاقیت را زیاد می‌کند.
- باعث ترشح هورمون شادی (دوپامین) در بدن می‌شود.
- تخیل را تقویت می‌کند.
و … این لیست تمام نشدنی به نظر می‌رسید!
بابا می‌گوید: «پازل، یعنی تمرکز و توجه بالا، چیزی که سال‌هاست موبایل و بازی‌های کامپیوتری ما را با آن غریبه کرده‌اند.»
پازل پازل پازل! همه‌جا حرف از خوبی‌های پازل است! چیزی که حالا دست من به آن نمی‌رسد!
وحشت‌زده از خواب پریدم و بلافاصله رفتم پیش مامان و گفتم:
من می‌خوام پازل بچینم. می‌شه برام پازل سفارش بدین؟
