به مجله بیرامون خوش آمدید در این مقاله درباره ترس دوران کودکی و راهکار های مقابله با ترس کودکان و از بین بردن آن ها صحبت می کنیم .
آیا ترس برای کودکان عادی است؟
طبیعی است که کودکان گاهی اوقات احساس ترس کنند. ترس احساسی است که می‌تواند به بچه‌ها در محتاط بودن کمک کند. چیزهای جدید، بزرگ، بلند یا متفاوت ممکن است در ابتدا برای کودک ترسناک به نظر برسند. در این موقعیت والدین می‌توانند به بچه‌ها کمک کنند تا آنها احساس امنیت و آرامش کنند.
بچه ها از چه چیزی می‌ترسند؟
آنچه که کودکان از آن می‌ترسند با رشد کردن و بزرگ شدنشان مدام در حال تغییر است. برخی از ترس ها در سنین خاص معمول و طبیعی است.
برای مثال:
نوزادان اضطراب عجیبی دارند. وقتی نوزاد حدود 8-9 ماه دارد، می‌توانند چهره افرادی را که می‌شناسد تشخیص دهد. به همین دلیل چهره‌های جدید می‌توانند از نظر او ترسناک به نظر برسند. حتی یک پرستار کودک یا یکی از بستگان جدید. در این موقعیت نوزاد ممکن است گریه کند یا به والدین بچسبد تا احساس امنیت کند.
بسیاری از کودکان نوپا بین 10 ماه تا 2 سال، دچار اضطراب جدایی می‌شوند و ترس از جدا بودن از والدین را دارند. آنها نمی‌خواهند والدین آنها را در مهدکودک یا هنگام خواب ترک کند. در این حالت ممکن است گریه کنند، خود را به پدر یا مادر بچسبانند و سعی کنند در نزدیکی والدین خود بمانند.
بچه های بزرگتر از وانمود کردن می‌ترسند. کودکان 4 تا 6 سال می‌توانند تصور و تظاهر کنند. اما آنها همیشه نمی‌توانند واقعیت را تشخیص دهند. از نظر آنها هیولاهای ترسناکی که تصور می‌کنند، واقعی به نظر می رسند. آنها از آنچه ممکن است زیر تخت یا در کمد باشد ترس دارند. بسیاری از تاریکی هنگام خواب می‌ترسند. برخی از خواب‌های ترسناک می‌ترسند. بچه‌ها ممکن است از صداهای بلند مانند رعد و برق یا آتش بازی نیز بترسند.
بچه‌های بزرگتر از خطرات زندگی واقعی می ترسند. وقتی بچه‌ها 7 سال یا بیشتر هستند دیگر هیولاهای زیر تخت نمی‌توانند آنها را زیاد بترسانند زیرا آنها می‌دانند که واقعی نیستند. در این سن، بعضی از بچه ها از چیزهایی که ممکن است در زندگی واقعی اتفاق بیفتد ترس دارند. آنها ممکن است از اینکه یک “آدم بد یا دزد” در خانه است ترس داشته باشند. یا از بلایای طبیعی که در مورد آنها می شنوند ترس داشته باشند.همچنین می‌توانند از آسیب دیدن و یا اینکه شخص عزیزی بمیرد، ترس داشته باشند. کودکان بزرگتر همچنین ممکن است نسبت به کارهای مدرسه، نمرات یا در روابط با دوستانشان مضطرب باشند.
نوجوانان گاها ترس اجتماعی دارند. آنها ممکن است نسبت به ظاهر خود و اینکه آیا مناسب و مقبول هستند احساس اضطراب کنند. یا قبل از ارائه گزارش در کلاس، تحصیل در مدرسه جدید، امتحان سخت یا بازی در مسابقه بزرگ، اضطراب یا ترس داشته باشند.
وقتی فرزندم ترس دارد چگونه می توانم به او کمک کنم؟
وقتی کودک شما می‌ترسد، می‌توانید با انجام این موارد به او کمک کنید:
- نوزاد، کودک نوپا یا کودک خردسال خود را با گفتن “من اینجا کنارت هستم و جایت امن است” راحت کنید. به کودک خود بگویید که برای محافظت از او آنجا هستید. آغوش و کلمات آرامش بخشی به کودک خود بگویید تا احساس امنیت کند.
- وقتی کودک شما رشد می‌کند و بزرگ می‌شود، هم با او صحبت کنید و هم به او و حرف‌هایش گوش دهید. با او آرام برخورد کنید و به او کمک کنید تا احساسات خود را به زبان بیاورد. به بچه‌ها فرصت دهید چیزهای جدید را امتحان کنند.
- وقتی قرار است کودکتان با فرد جدیدی روبرو شودسعی کنید کودکتان را در آغوش بگیرید و بگذارید احساس امنیت کند. به زودی، شخص جدید دیگر غریبه به نظر نمی رسد و او احساس امنیت می‌کند.
- در ابتدا بگذارید کودک نوپای شما برای مدت کوتاهی از شما دور باشد. وقتی لازم شد از کودک خود جدا شوید، بگویید برمی گردید، او را بغل کنید و لبخند بزنید و بروید. به فرزندتان اجازه دهید یاد بگیرد که شما همیشه برمی‌گردید.
- برای کودک خردسالتان که از تاریکی می‌ترسد، یک برنامه آرام قبل از خواب داشته باشید. برای او قصه یا شعر بخوانید. بگذارید فرزندتان احساس امنیت و دوست‌داشتن کند.
- به کودک خود کمک کنید تا آرام آرام با ترس روبرو شود. به عنوان مثال ، با هم هیولاهای زیر تخت را بررسی کنید. با بودن در آنجا برای حمایت از او ، بگذارید فرزندتان خودش ببیند که جای ترس ندارد. به او کمک کنید شهامت خود را احساس کند.
- تصاویر، فیلم‌ها یا نمایش‌های ترسناک که بچه‌ها می‌بینند را محدود کنید. این‌ها می‌تواند باعث ایجاد ترس در کودک شوند.
آیا ترس فرزند من طبیعی است یا به کمک بیشتری نیاز داریم؟
اکثر بچه ها با حمایت والدین خود با ترس‌های عادی کنار می‌آیند. هرچه بیشتر رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند از ترس‌هایی که در سنین پایین داشتند، عبور می‌کنند.
بعضی از بچه‌ها شرایط سخت‌تری دارند و برای ترس‌هایشان نیاز به کمک بیشتری دارند. اگر ترس شدید باشد که کودک را از انجام کارهای عادی باز دارد، ممکن است نشانه ای از یک اختلال اضطرابی باشد.
اگر کودک شما ترس دارد حتما با یک پزشک صحبت و مشورت کنید.
